Vad godkänns som särkilda skäl csn
Hun taal was een Schots-Gaelisch dialect met Noorse invloeden, aangezien de Noormannen ook weleens een bezoekje hadden gebracht. Slechts 4 volwassenen en 26 wezen overleefden het mogelijk meer, 3 mannen en 8 jongens waren op het rotseiland 'Stac an Armuinn' en werden pas na negen maanden opgehaald - het kan zijn dat deze 11 niet in die andere telling zijn meegeteld.
Aan zeevaart en visserij deden ze niet - daarvoor was de zee te ruw en het weer te onbetrouwbaar - en tot het midden van de 19e eeuw werd er mogelijk geen geld gebruikt, echter toen Sir Thomas Dyke Achland bij zijn tweede bezoek in merkte dat er sinds zijn vorige bezoek in weinig veranderd was, liet hij £20,- achter voor het bouwen van nieuwe huizen, dus geld speelde toen wel al een rol. In het begin van de daarop volgende eeuw dunde emigratie de bevolking van het eiland nog niet heel erg uit.
Na de pokkenepidemie van werd het eiland grotendeels opnieuw bevolkt vanuit Skye en eeuwen later was dat nog aan de lokale tongval te horen. Na de introductie van het geld moesten de eilanders 2 pond per boerderij, 7 shilling per koe en 9 dime per schaap afdragen. Volgens eigen zeggen werden ze na elk bezoek van vreemden allen verkouden de 'cnatan nan gall'.
St Kilda is meer dan jaar bezit geweest van de familie MacLeod, aan wie de St. Modern comfort was op het eiland afwezig en een regelmatige bootverbinding ontbrak. Het eiland werd opnieuw bevolkt vanuit Skye en Berneray. In stierven 94 inwoners aan de pokken , één bewoner was daaraan gestorven toen hij op Harris was; toen zijn kleren naar zijn eigen eiland werden teruggestuurd, infecteerde dat het hele eiland. Er waren op St Kilda veel meer huwbare vrouwen dan mannen.
Archeologische vondsten suggereren dat Saint Kilda à jaar geleden voor het eerst werd bewoond. Kerkbezoek was vijf dagen per week verplicht en op zondag zat men de gehele dag in de kerk, mocht er geen water worden gehaald en mochten er geen koeien worden gemolken.
Körkortslån
Het enige van de eilanden dat in recente tijd nog bewoond is geweest is Hirta, maar ook op Boreray zijn oude sporen van bewoning gevonden. In oktober verliet Mackay de archipel. Aangezien het zo afgelegen was waren de bewoners niet resistent tegen allerlei ziekten die buitenstaanders meenamen. Hirta had geen haven. De gezamenlijke oppervlakte bedraagt circa hectare en de archipel is van vulkanische oorsprong, net als het al eerder genoemde Rockall en de daartussenin gelegen onderzeese Anton Dohrn Seamount.
Op zekere zaterdag kwam een schip voedsel brengen voor de uitgehongerde eilanders, maar dit mocht pas op maandag worden uitgeladen.
Csn kontakt
Zodoende werden de huizen naast elkaar op de rechte 'dijk' gebouwd, zoals dat nu nog steeds herkenbaar is en het bouwland werd niet meer jaarlijks verloot 'run rig' , maar elke familie kreeg een eigen stukje grond tussen de kust en de 'dijk'. Werd het eiland "regelmatig geteisterd" door hongersnoden, zoals sommigen schrijven? De naam zou een verbastering zijn van het Oudnoordse sunt kelda zoet bronwater of skildir schilden.
Zolang er genoeg mannen in de kracht van hun leven waren, kon er voldoende verzameld en geoogst worden.
Bidrag och lån – ansök eller läs om våra bidrag och lån - CSN
De oorsprong van de naam van de archipel is onduidelijk aangezien er nooit een heilige genaamd Kilda heeft bestaan. Aldus brachten de 77 bewoners van Hirta in in totaal 95 pond bijeen. Het werk was levensgevaarlijk. In bijvoorbeeld probeerden 36 St-Kildanen naar Australië te emigreren, maar 20 van hen stierven aan boord of in de daarop volgende quarantaine aan de mazelen.
Dit laatste eiland wordt overigens ook vaak als St Kilda aangeduid, aangezien het het enige bewoonde is geweest. Niet zonder succes blijkbaar, want in telde Hirta drie kerken op een totaal van inwoners, het grootste aantal dat er ooit heeft gewoond. Van zaterdagavond tot maandagmorgen was praten verboden, als het echt niet anders kon mocht men wel fluisteren , maar zingen of fluiten waren uitgesloten.
Hun achtergebleven vrienden hoorden dat negen maanden later en de emigratie stokte vooralsnog.
In die tijd overtuigde de nieuwe dominee Neil MacKenzie de bevolking van een toen gebruikelijke landhervorming. Het centrum van de vulkaan lag tussen Boreray en Hirta. Zes dagen per week kwamen alle mannen bijeen in het "parlement" om te beslissen wat er die dag gedaan moest worden, maar volgens ex-bewoners lag het anders en hadden externe verslaggevers de bestuursfunctie niet goed begrepen: de belangrijkste beslissing was het jaarlijks verdelen van de klippen voor het oogsten van papegaaiduikers.
In werd de volgens sommigen godsdienstwaanzinnige dominee John Mackay op het eiland aangesteld. De eilanden zijn al sinds de oudheid bekend en werden al vroeg door missionarissen aangedaan. John Sands zie onder heeft met een aanbevelingsbrief van dominee Mackay bewerkt dat er eind negentiende eeuw een stoomverbinding kwam, maar die boot kwam uitsluitend in de zomermaanden.
CSN – vad är det som gäller egentligen?
De St-Kildanen hielden er economisch een geheel eigen levenswijze op na en hielden zich voornamelijk bezig met het vangen van zeevogels en het verzamelen van eieren op de klippen. Naar verluidt pookte dat de vermeende zwaarmoedigheid van de St-Kildanen nog eens flink op. Deze zijn van de Britse eilanden de meest afgelegene, op de rotspunt Rockall na.